البته این مطلب صحیح است ولی علت پدید آمدن این وضع ناهنجار این است که قوانین و مقررات اسلامی به طور کامل رعایت و اجراء نمیشود و الا هرگاه این قوانین و مقررات به طور شایسته اجراء میشد مسلماً از انتشار این همه عوالم فساد و موجبات انگیزش شهوت جلوگیری میکرد و وسایل ازدواج و شرایط رفاه و آسایش زندگی را فراهم میساخت و جوانان را که قبلهی آمال آیندهی مملکتند، از سقوط در این درهی وحشتناک مصون میداشت.
چون زنا موجب فساد و اختلال نظام اجتماعی بشری و هلاکت اخروی است خداوند به حکمت بالغهاش چند امر را واجب فرموده که اگرمسلمانان این امور را رعایت نمایند هیچگاه به چنین گناه بزرگی مبتلا نخواهند شد.
۱ـ حجاب از ضروریات قرآن است: در چند جای قرآن مجید زنها را امر به حجاب فرموده از آن جمله در سورهی نور آیهی ۳۰ میفرماید: «و باید بزنند یعنی فرو اندازند زنها، مقنعههای خود را بر گریبانهایشان (گردن خود را به مقنعهی سر بپوشانند تا مو و بناگوش و سینهشان پوشیده بماند) و زینت و جمال و آرایش خود را جز برای شوهران و محارمشان یعنی پدر، پدر شوهر و پسر، و پسر شوهر، و برادر و پسر برادر و پسر خواهر و سایر زنهای مسلمان و کنیز ملکی و خدمتگزاری که میل به زنا ندارد که آنهایی هستند که پیرند یا ابلهانی که از شهوت مباشرت خبر ندارند و طفلی که هنوز به حد تمیز نرسیده و از حال مباشرت با زنان بیخبرند و نمیدانند عورت زنان چیست. و زنان آن طور پای به زمین نزنند که خلخال و زیور پنهان پاهایشان معلوم شود».[۱]
و در سورهی مبارکهی احزاب میفرماید: ای پیغمبر گرامی، به زنان و دختران خود و زنان مؤمنین بگو تا فرو گذارند بر خود چادرهای خویش را و رویشان و کتفهای خود را با آن بپوشانند که این کار نزدیکتر است به اینکه به عفت و حریت شناخته شوند تا از تعریض و جسارت هوسرانان آسوده باشند.[۲]
و در آیهی ۳۲ از سورهی احزاب میفرماید: ای همسران پیغمبر ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ شما مانند سایر زنها نیستید، اگر میخواهید تقوی نمائید، پس با بیگانه با صدای نازک و مهیج سخن نگوئید تا آنان که دلشان بیمار است در شما طمع نکنند و بگوئید گفتاری نیکو و پسندیده و دور از ریبت و تهمت و در خانههایتان جایگزین شوید و خودنمائیها و حرکات دوران جاهلیت را کنار گذارید.[۳]
و در آیهی ۴۳ از همین سوره میفرماید: هنگامی که برای کاری با زنهای پیغمبر ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ سخن میگوئید در میان شما و ایشان حجابی باشد، این کار برای پاکی دلهای شما و آنها نیکوتر است.[۴]
طبق این دستور، زنهای مسلمان موظفند خود را از مردان بیگانه که با آنها محرمیت ندارند بپوشانند و در قیافه و لباسی در ملاء عمومی ظاهر شوند که اندام و تن آنها در معرض نگاههای مسموم و شهوتآمیز هوسرانان و تجاوزکاران نباشد، این وظیفهی زن است که از این راه، هم شخصیت و ارزش خود را حفظ کند و هم از پدید آمدن منظرهی مهیجی که قهراً مردها را دچار تحریک و در نتیجه آلوده شدن به افکار خطرناک نامشروع میکند مانع شوند بنابراین نباید زن در همه جا در اختیار عابرین و چشم چرانان قرار بگیرد، چرا این قدر ارزش او ناچیز باشد و چرا اینگونه علناً مبتلا به انحراف فساد شود پس از آنکه اندام لخت و نیمه لخت زنان در کوچه و بازار و خیابان در برابر دیدگان مردان قرار گرفت کار به یک نظر تمام میشود، دیگر هیچ فسادی پیش نمیآید و اصلاً کار به صدها جای باریکتر و ناگفتنی نمیکشد؟ اگر چنین است پس این همه روابط نامشروع زنان شوهردار و دختران که در سراسر جهان بیحجابی را گرفته از کجا است، عشقهای نامقدسی که متصلاً کانونهای خانوادگی را از هم میپاشد چگونه تولید میشود؟
۲ـ نگاه به بیگانه: دیگر امر فرمود که زنان مسلمان چشمان خود را از نگاه به مرد بیگانه نگه دارند و مردان مسلمان را امر فرمود که نگاه به زنان اجنبیه خودداری کنند. در سورهی نور میفرماید: ای پیغمبر، مردان مؤمن را بگو که چشمان خود را از نگاه به اجنبیه بپوشانند و زنان مؤمنه را هم بگو تا چشمهای خود را از مردان بیگانه بپوشانند و فروج و اندامشان را (از عمل زشت و تماس نامشروع) نگه دارند و زینت و آرایش خود را جز آنچه قهراً ظاهر میشود بر بیگانه آشکار نسازند.[۵]
تیرهای زهرآلود شیطان: از حضرت صادق ـ علیه السّلام ـ است که: نگاه ناروا تیری است زهر آلود از تیرهای شیطان که به قلب صاحبش میخورد و چه بسیار نظرهای ناروا که حسرت طولانی در پی دارد.[۶]
زنای اعضای بدن: و نیز از حضرت باقر ـ علیه السّلام ـ و حضرت صادق ـ علیه السّلام ـ است که نیست کسی مگر اینکه بهرهای از زنا داد، پس زنای چشم، نگاه نارواست و زنای دهان، بوسهی حرام است و زنای دست، لمس بیگانه نمودن است.[۷]
و نیز مروی است که: کسی که چشمان خود را از حرام پر کند، خداوند روز قیامت چشمانش را از آتش پر میفرماید.[۸]
ابلیس قرین آتشین: کسی که زن بیگانهای را در بر بگیرد در قیامت با شیطان هم زنجیر است به زنجیر آتشین و با هم در دوزخ خواهند بود و کسی که چشمش به زن بیگانهای بیفتد و برای خدا تکرار نظر نکند و چشم بر هم گزارد یا به آسمان بنگرد خدا در دلش، امن و ایمانی قرار میدهد که لذتش را میچشد و او را با حورالعین تزویج میفرماید.[۹]
و هر زنی که شوهر داشته باشد و چشمش را از نگاه به غیر شوهر و محرمش پر کند خشم خدا بر او شدید است.[۱۰]
و در چند روایت از نگاه کردن به پشت سر زنها، هر چند با حجاب باشند، نهی شده است که البته حمل بر کراهت میشود.
اخباری که در این زمینه است بسیار و همین مقدار کافی است.
۳ـ تحریم خلوت با بیگانه: خلوت با بیگانه را با احتمال و ترس وقوع در حرام، تحریم فرموده هر چند مشغول عبادت شوند.
از پیغمبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ مروی است که: کسی که ایمان به خدا و روز قیامت دارد در جائی نمیماند که نفس زن بیگانه را میشنود.[۱۱]
وقتی که پیغمبر ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ از زنهای مسلمان بیعت و عهد میگرفت شرط میفرمود که با مردان بیگانه در جای خلوت ننشینند.[۱۲]
و مراد از خلوت، آن است که مکان، جوری باشد که دیگری نتواند داخل شود مانند اطاقی که درش بسته باشد یا خانهای که کسی به آن آمد و شد نکند.
۴ـ حدود شدید: حدودی که در اسلام برای این عمل شنیع تعیین شده یکی از موجبات جلوگیری از شیوع آن است که به طور اجمال در ضمن پنج فرع بیان میشود:
۱ـ اگر کسی با یکی از محارم نسبی خود مانند: «خواهر، دختر، عمه، خاله، دختر برادر، دختر خواهر» زنا کند باید او را کشت.
۲ـ اگر کسی شخصی را ببیند که با زنش زنا میکند و از ضرر ایمن باشد میتواند هر دو را بکشد (اگر ایمن نباشد یا باشد و نکشد آن زن بر او حرام نمیشود).
۳ـ هرگاه کافری با زن مسلمانی زنا کند یا مسلمانی که سه دفعه حد زنا خورده، در مرتبهی چهارم باید کشته شود.
۴ـ مردی که زن عقدی دائمی حاضر دارد و او را در حال بلوغ و عقل وطی کرده و هر وقت هم بخواهد میتواند به او نزدیکی نماید، با این وصف اگر با زن عاقلهی بالغهای زنا کند باید او را سنگسار نمود، و بعضی برآنند که اول باید صد تازیانه به او زد و سپس او را سنگسار کرد.
۵ـ هرگاه زنا کننده محصن نبوده (یعنی مرد زندار با شرایطی که در فرع گذشته گفته شد) و به غیر محرم خود زنا نموده حدش یکصد تازیانه است و همچنین زن زانیهای که شوهر نداشته باشد حدش یکصد تازیانه است.
در مجموعهی انتشارات انجمن تبلیغات اسلامی چنین مینویسد:
در اینجا دو مطلب بزرگ علمی دربارهی زنا و دستور اسلامی آن یاد داشت میشود: در سورهی نور آیهی دو میفرماید: زن و مرد زناکار را هر کدام یکصد شلاق بزنید و در اجرای این دستور الهی به آنها محبت روا ندارید اگر شما به خدا و روز جزا ایمان آوردهاید. و باید در موقع شکنجهی آنها گروهی از مؤمنین حاضر باشند.
اولین فلسفهی که در این باره به نظر میرسد این است که شلاق زدن زانی و زانیه، یکی برای عبرت گرفتن سایرین است. که گرد این عمل زشت نگردند که اگر چنان کنند گذشته از مجازات اخروی، مجازات دنیوی هم دارند و آخر آیه که تأکید میکند باید عدهای از مؤمنین در شکنجه آنها حاضر باشند این موضوع را تأیید میکند.
دستور عملی که رعایت آن سلامت جامعه و مصون ماندن افراد و نسلها را تأمین میسازد.
در آیهی سوم از سورهی نور میفرماید:
الزانی لاینکح الازانیه او مشرکه و الزانیه لاینکحها الازان او مشرک و حرم ذلک علی المؤمنین.[۱۳]
یعنی مرد زناکار زنی نگیرد مگر زن زناکار یا مشرکه و زن زناکار شوهر نکند مگر با مردی که زناکار یا مشرک است و این بر مؤمنین حرام است.
شرعاً باید ثابت شود: ضمناً باید متوجه بود که اجرای این حدود هنگامی است که شرعاً زنا ثابت شده باشد که آن هم دارای شرایط خاصی است که از آن جمله گواهی چهار نفر شاهد عادل مرد است به اینکه در یک وقت و یک جا مرد زنا کننده را با زن خاصی که او را میشناسند و در همان حال ارتکاب، مشاهده کردهاند.
دو نکته قابل توجه:
۱ـ اگر کسی با زنی که شوهر نداشته و در عدهی رجعیه (یعنی عدهای که شوهر میتواند بدون عقد برگردد) نبوده زنا کرد بعد میتواند با او ازدواج نماید ولی اگر شوهر داشته یا در عدهی رجعیه بوده بر او حرام همیشگی است، یعنی اگر شوهرش بمیرد یا او را طلاق دهد باز هم نمیتواند او را بگیرد.
۲ـ اگر کسی با زنی زنا کرد مادر و دختر آن زن بر او (بنابر اشهر) حرام میشود، یعنی نمیتواند با آنها ازدواج نماید و محرم هم نیستند، و همچنین زن مزبور بر پدر زنا کننده حرام میشود.
اینک نظر خوانندگان گرامی را به مطالب جالبی که در کتاب برهان قرآن تذکر داده است جلب و به همین جا خاتمه میدهیم:
موضوعی که در خور مناقشه است، اختلاط و آمیزش زن و مرد است، زیرا مخالفین اسلام در این باره جنجال و غوغای بسیاری به پا میکنند، گاهی از اجتماع آزاد فرانسه سخن به میان میآورند و از آزادی، کامرانی و عیاشی زن و مرد و حتی از آزادی بوس و کنار در معابر و شوارع آنجا یاد میکنند و زمانی از تمدن آمریکا گفتگو میکنند و میگویند در آن سرزمین مردم با فکر و غریزه خود دو روئی و نفاق روا نمیدارند زیرا به خوبی دریافتهاند که کامرانیهای جنسی از ضرورتها و احتیاجات حیاتی «بیولوژی» است و به همین جهت راه را برای اشباع این غریزه باز گذاشتهاند و هر جوانی دوست و رفیقی از دختران اختیار کرده و هر دوشیزهای رفیقی از جوانان برگزیده است که در بیشتر ساعات روز و شب با هم به خوشی و شادی وقت میگذرانند و در تفرجگاهها و گوشههای خلوت از یکدیگر کام میگیرند و به یکدیگر کام میدهند و از شار غریزه جنسی آسوده و فارغ میشوند و هر بامداد به یاد عیش و نوش شب دوش با دلی شاد و روحی خرم از پی کارهای خود روان میشوند و در کارهای روزانهی خود توفیق و پیروزی مییابند و به این وسیله ملت با گامهای بلند و سریع راه ترقی و تعالی طی میکند.
[1] . ولیضر بن بخمرهن علی جیوبهن ولایبدین زینتهن الا لبعولتهن او آبائهن او آباء… (سوره ۲۴ آیه ۳۰).
[۲] . یا ایها النبی قل لازواجک و بناتک و نساء المؤمنین یدنین علیهن من جلابیبهن ذلک ادنی ان یعرفن… (سوره ۳۳ آیه ۵۹).
[۳] . یا نساء النبی لستن کأحد من النساء ان اتقیتن فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض و قلن قولاً معروفاً (سوره ۳۳ آیه ۳۲).
[۴] . و اذا سألتموهن متاعاً فاسئلوهن من وراء حجاب ذلکم اطهر لقلوبکم و قلوبهن (سوره ۳۳ آیه ۵۴).
[۵] . قل للمؤمنین یغضوا من ابصارهم و یحفظوا فروجهم ذلک ازکی لهم ان الله خبیر بما یصنعون و قل للمؤمنات یغضضن من ابصارهن و یحفظن فروجهن ولایبدین زینتهن الا ما ظهر منها و لیضربن بخمرهن… (سوره ۲۴ آیه ۳۰ و ۳۱).
[۶] . النظر سهم من سهام ابلیس مسموم و کم من نظره اورثت حسره طویله (وسائل الشیعه، کتاب نکاح، ج۱۴، باب ۱۰۴، ص۱۳۸).
[۷] . عن ابی جعفر و ابی عبدالله ـ علیهما السلام ـ قالا ما من احدالا و هو یصیب حظاً من الزنا فزناء العین النظر و زناء الفم القبله و زناء الیدین اللمس (وسائل الشیعه، ج۱۴، کتاب نکاح،باب ۱۴، ص۲۴۶).
[۸] . من ملأ عینیه من امرأه حراماً حشاهما الله یوم القیمه بمسامیر من نار و حشاهما ناراً حتی یقضی بین الناس ثم یؤمر به الی النار. (وسائل الشیعه، کتاب النکاح، باب ۱۰۴، ص۱۴۱).
[۹] . من نظر الی امرأه فرفع بصره الی السماء او غمض بصره لم یرتد الیه بصره حتی یزوجه الله من الحور العین و یعقبه ایماناً یجد طعمه (وسائل الشیعه، کتاب النکاح، باب ۱۰۴، ص۱۳۹٫
[۱۰] . عن النبی ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ اشتد غضب الله علی امرأه ذات بعل ملأت عینها من غیر زوجها و غیر محرم منها فانها ان فعلت ذلک احبط الله عزّوجلّ کل عمل عملت. (بحار الانوار).
[۱۱] . من کان یؤمن بالله و الیوم الآخر فلایبیت فی موضوع یسمع نفس امرأه لیست له بمحرم. (وسائل الشیعه، ج ۱۴، باب ۹۹، ص۱۳۴).
[۱۲] . عن ابی عبدالله ـ علیه السّلام ـ قال: فیما اخذ الرسول ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ البیعه علی النساء ان لایحتبین ولا یقعدن مع الرجال فی الخلاء (وسائل الشیعه، کتاب النکاح، باب ۹۹، ج۱۴، ص۱۳۳).
[۱۳] . سوره نور، آیه ۳٫
آیت الله شهید دستغیب- گناهان کبیره، ج۱، ص۱۸۲ (با اندکی تلخیص)
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.